Yarardan çok zarar mı getiriyoruz?

İnsanlar, oluşturdukları endüstrinin gezegen üzerindeki tesirini düşünmeye başladığından beri, ekosistemleri onararak yada normalde yok olmuş olabilecek türleri yeniden doğaya sunarak, meydana getirmiş oldukları en kötü etkilerin birtakımlarını düzeltmeye çalıştılar. Şimdiyse meydana getirilen yeni bir çalışma, insanların müdahalesi sayesinde pek çok ekosistemin düzelmeye doğru ilerlediğini sadece bozulmamış haline geri dönen ekosistemlerin azca rakamda bulunduğunu öne sürüyor.

Yazarların iddiasına nazaran bu durum, biyolojik çeşitliliği koruma mevzusundaki en iyi çözümün, mevcut ekosistemleri bozulmamış şekilde tutmaya odaklanmak olduğunu gösteriyor.Uluslararası takım, proceedings of the royal society  bülteninde gösterilen raporu hazırlamak için ekosistemlerin petrol döküntüleri, ziraat ve ağaç kesme gibi bozukluklara verdiği tepkiyi gözlemleyerek, çaşama düzelmesi üzerine yapılmış 400 çalışmayı inceledi.

Tezin özet bölümünde şöyle makaleyor: “edilgen düzelme, birinci seçenek olarak düşünülmelidir.”

“Eğer düzelme yavaş gerçekleşiyorsa, o zaman düzelmenin önündeki muayyen engellerin üstesinden gelmek ve düzelme hedeflerine ulaşmak amacıyla etken düzelme faaliyetlerinin uyarlanması daha iyi olur.”

Araştırmacılar yapmış oldukları meta analizde, doğal bir çevreyi etkileyen bozuklukları ancak ortadan kaldırmanın (mesela ağaçları yok etmenin durdurulması benzer biçimde); aktif düzeltmeye çok benzer etkilere sahip olduğunu buldular. Sadece, söz mevzusu bulguların dikkatli şekilde değerlendirilmesi icap ettiğini; çünkü aynı bölgede, aynı negatif etkilere reaksiyon olarak alınan aktif ve edilgen düzeltme önlemlerinin az miktardaki çalışmada karşılaştırıldığını belirtiyorlar.



Ekolojik hasarı düzeltmek için sergilenecek en iyi yaklaşımın pasif bir yaklaşım olduğu, daha önce de öne sürülmüştü. “Biyolojik çeşitliliğin babası” olarak da bilinen Biyolog E. O. Wilson, The guardian gazetesinin haberi üzerine, gezegenin yarısının doğal bir kaynak olarak koruma dibine alınması icap ettiğini savunmuştu.

Bu çalışmanın yazarları, wilson ve ekibinin bu kadar tutkulu hedeflere işaret etmediğini; ancak hali hazıda olduğumuz sınırlı düzeltme kaynaklarının tam potansiyelle kullanılmasının önemini vurguluyorlar; Şayet gösterdiğimiz çabalar, ekosistemleri doğal şekilde olduğu için daha hızlı düzeltmeye yardımcı eğer olmazsa; bir ihtimal de eylemlerimizin değişiklik oluşturabileceği öteki durumlara odaklanmamız gerekmektedir.